Het ministerie VWS samen met Vilans bij ons op werkbezoek.

Het ministerie van VWS bracht samen met Vilans een werkbezoek aan Het Houvast. ‘Cliënten en begeleiders staan hier naast elkaar in plaats van tegenover elkaar’, zeggen zowel begeleiders als cliënten. Na een toelichting van de oprichters ontvingen verschillende cliënten het bezoek samen met een begeleider bij hen thuis waar ze hun ervaringen deelden.
 
werkbezoek_houvast_vwsv.l.n.r. Saskia, Vilans; Sofie, Anouk, ministerie van VWS; Janneke, Vilans; Marc, Henk, Esther, Judith, Albert, Het Houvast

Marc van Bekhoven en Henk Peijs, de oprichters van Het Houvast (2013), verwelkomden samen met een aantal begeleiders Anouk Segond von Banchet en Sofie Wouters van het ministerie van VWS en Janneke Stegink van Vilans op vrijdag 4 september. Anouk en Sofie werken vanuit het ministerie aan het programma Volwaardig leven.

Het Houvast biedt mensen met een intensieve ondersteuningsvraag de mogelijkheid om een zo zelfstandig en normaal mogelijk leven te hebben waarbij ze steun en zorg krijgen waar nodig. Dat betekent dat een cliënt een eigen woonplek heeft in de wijk en hij (of zij) aangeeft welke zorg hij nodig heeft. Dat verschilt per persoon. In de kaders lees je de ervaringen van enkele cliënten die ze deelden tijdens het werkbezoek.

‘Het was gewoner dan ik dacht’

IK HERKENDE SOMMIGE DINGEN DIE ZIJ IN HUN LEVEN HEBBEN, WANT DIE HEB IK OOK.

Anouk: ‘Ik vond het best even spannend om naar de cliënten te gaan, omdat ik niet wist wat ik kon verwachten. Maar ik voelde me welkom en het was huiselijk. Ik herkende sommige dingen die zij in hun leven hebben, want die heb ik ook. Dus het voelde eigenlijk normaal, in ieder geval gewoner dan ik vooraf dacht. Dat vond ik indrukwekkend.’

‘Heel inspirerend’

Sofie: ‘Ik was ook onder de indruk van hun verhalen en hoe ze nu een vrij normaal leven kunnen leiden. Dan kan ik me niet voorstellen dat zij in het verleden heel ander gedrag hebben laten zien. Dat vind ik echt bijzonder en inspirerend. Ik ben al in mijn hoofd bezig hoe ik alles wat ik heb gehoord in mijn werk voor Volwaardig leven kan toepassen.’

‘We willen meer mensen op deze manier helpen’

Marc: ‘We merken dat dit woonzorgconcept voor bepaalde cliënten goed werkt. Met zorgkantoor VGZ zijn we nu een partnerschap 'Zinnige zorg' aangegaan en dat zien we als een mooie erkenning. Wij willen graag meer mensen op een vergelijkbare manier ondersteunen. Groei is geen doel op zich; we gaan juist voor een rustige geleidelijke instroom van cliënten, waarbij we vooral kwaliteit kunnen blijven bieden. Liever zoeken we de samenwerking op met andere, grotere, zorginstellingen. Daarom doet Het Houvast ook mee aan Begeleiding à la carte.’

werkbezoek_houvast_vws
v.l.n.r. Romy en Micha, cliënten Het Houvast; Anouk, ministerie van VWS

‘Niemand is de baas over mij. We zijn gelijk.’

Johan is 32 en ruim 5,5 jaar bij Het Houvast. Sinds 1,5 jaar heeft hij in plaats van een appartement een eigen huis met tuin waar hij samen met zijn hond Hummer woont. ‘Ik heb nu meer rust. Ze laten me hier echt mijn eigen ding doen.’ Johan heeft in verschillende zorginstellingen gewoond, ook vaak in groepen. Dat werkte voor hem niet.


‘Niemand mag hier zomaar binnenkomen als ik dat niet wil. Dat was bij die andere echt wel anders. Daar is veel gebeurd en dat zal ik nooit vergeten, maar ik ben er niet meer zo mee bezig. Ik heb nu een normaal leven voor zover normaal mogelijk is voor iemand als ik. Ik heb wel een kronkel in mijn kop, maar ik ben gewoon een mens. Al ben je de koningin, niemand is meer of beter dan ik.’

Hoe is het contact met de buren?
‘Ik ken een aantal buren. Met mijn buurvrouw naast mij heb ik best een goed contact. Zij heeft een man en ook een kind trouwens. Ik spreek haar niet vaak en dat is ook goed. Ik heb wel eens hun dakgoot schoongemaakt.’

Wat doe je zelf en waar krijg je hulp bij?
‘Ik kook zelf, maar schoonmaken vertik ik. Daar heb ik 2 mensen voor. Ik heb 7 personeelsleden’, zegt hij glunderend, ‘die elke week op een vaste dag komen. En ik heb ook hun telefoonnummer en we hebben een appgroep. Als ik niet wil dat er iemand komt, dan zeg ik dat. Ook als er iets is, dan zeg ik het. Dat hebben we ook zo afgesproken.

Ik heb één keer gehad dat er niemand reageerde toen ik wilde praten, maar dat is opgelost. Nu reageert er altijd iemand. En als ik geen klik heb met een begeleider overleg ik met Henk en gaat hij het anders regelen. Maar ik zeg het ook zelf tegen de begeleider als ik vind dat het niet werkt.’

En je bent voorzitter van de cliëntenraad?
‘Ja. Het vraagt veel energie, maar ik doe het met veel liefde en energie. Je moet alleen niet met teveel bij elkaar zijn, want dan kom je tot niks. 1-op-1 is beter. Nou ja, en ik loop dan te ouwehoeren over wat Houvast goed doet en zo. En we hebben het erover als er iets beter kan.’

Samen met Judith geeft hij ook presentaties tijdens bijvoorbeeld trainingen van begeleiders binnen andere instellingen en op congressen. Judith: ‘Ik ken Johan van een andere zorginstelling waar ik toen werkte als gedragsdeskundige. Ik had nooit gedacht dat we dit nog eens samen zouden doen. Heel bijzonder. Deze andere context die wel bij hem past, maakt veel uit. Hij laat nu normaler gedrag zien.’

Wat vind je van dit gesprek?
‘Oh, wel ok. Ik had verwacht dat zij strakker zou zijn.’ Hij wijst naar Sofie van het ministerie van VWS. ‘Jasje dasje dacht ik.’

werkbezoek_houvast_vwsv.l.n.r. Fabiënne, cliënt Het Houvast; Esther, begeleidster Het Houvast; Anouk, ministerie van VWS

 ‘Ik kan hier mezelf zijn.’

Cathy is 32 en woont samen met haar kat in een appartement, al 4 jaar. Ze heeft nooit ergens langer dan 2 jaar gewoond. ‘De eerste 2 jaar hier had ik constant het gevoel dat ik toch weer weg moest, omdat ik dat gewend was. Pas daarna durfde ik mijn huis leuk te gaan maken.’ Orthopedagoog Judith zegt: ‘Het was ook even zoeken naar een klik met het team van begeleiders, dat duurde een tijdje voordat dat allemaal op de rit was.’

 

Wat vind je fijn hier?
‘De rust! Ik heb mijn eigen plekje en kan alleen zijn, want als ik niet op tijd rust, dan gaat het niet goed. Ik ben blij dat de begeleiding zich hier aan mij aanpast in plaats van andersom. Ze nemen me serieus. Als alles goed blijft gaan, dan wil ik hier blijven wonen tot ik doodga. Ik kan hier gewoon mezelf zijn, of ik me nou goed voel of kut. Ik ben toen ik hier ging wonen ook pas gaan afvallen, want ik woog veel te zwaar. Er is 70 kilo af en ik voel me nu veel beter. Mensen van vroeger herkennen me soms niet eens meer.’

Waar krijg je hulp bij?
‘Bij het schoonmaken en klusjes. Maar ik wil ook graag praten, zodat ik mijn verhaal kwijt kan en weer ruimte in mijn hoofd krijg. Er hoeft niets opgelost te worden, ik wil gewoon dat er iemand luistert. Bij een andere zorginstelling waar ik gezeten heb, was er dan maar een kwartiertje tijd. Daar werd ik heel boos over. En hier blijven ze zolang het nodig is. Ik moest erg wennen dat dat gewoon kon. Maar we doen ook gezellige dingen, dat we even iets gaan drinken of gaan skeeleren. Bijna iedere dag komt er wel een begeleider.’

En jij werkt ook, toch?
‘Ja, ik werk 1,5 uur per dag als overblijfjuf. Daarna moet ik echt bijkomen. En ik vind het leuk om dingen te maken. Alle plankjes in huis voor de kat heb ik zelf gemaakt in het kluslokaal van Het Houvast, met wat hulp van een begeleider. Ik heb ook voetenbankjes gemaakt en toen wilden iedereen die hebben. Voor een tientje, zei ik. Nou, dat vonden ze goed.’

Wat is voor jou nog meer belangrijk?
‘Dat ik weet waar ik aan toe ben. Als ik een berichtje stuur in de appgroep en ik hoor niks, dan denk ik dat ze boos zijn of dat ik iets verkeerd heb gedaan. Dan begin ik te twijfelen aan mezelf. Ze hoeven niet meteen te komen of te bellen, maar ik wil weten wanneer ze dan wel tijd hebben.’

Wat zou je nog willen?
‘Ik wil wel graag een huis met een tuin. Dan kan de kat naar buiten en kan ik lekker in de tuin werken. Ik had nooit gedacht dat ik zelf nog eens zou bedenken om te verhuizen!’ Judith: ‘Je leefde eerst bij de dag en nu ben je met de toekomst bezig. Dat is echt een grote stap!’